Film en bioscoop nieuws

Brosnan is 007 eeuwig dankbaar

9 Sep 2014 - Wie Pierce Brosnan zegt zegt James Bond. Goed, het cv van de inmiddels 61-jarige filmacteur stopt niet na zijn vierde en laatste Bondfilm Die Another Day in 2002, maar het is inmiddels wel ruim 10 jaar geleden dat we de Ier in een gerespecteerde rol als de actieheld hebben gezien. In November Man keert hij terug naar de spionagewereld, als hij als gepensioneerd CIA agent Peter Deveraux het stof van zijn wapens moet blazen om belangrijke ooggetuige Alice Fournier (Olga Kurylenko) te beschermen. En daarmee tegen zijn eigen ex-aspirant ten strijde moet trekken. Geinspireerd door There Are No Spies, deel 7 van de 13-delige November Man-boekenserie van schrijver Bill Granger, raakt hij als vanouds verzeild in een wereld vol intriges halve waarheden en leugens, ingewikkelde identiteiten en natuurlijk opgeblazen auto's. Heel James Bond-verantwoord dus al zijn er natuurlijk wezenlijke verschillen zo laat Brosnan weten. "Het zijn 2 verschillende mannen maar uit datzelfde hout gesneden. Bond heeft meer gadgets, meer vrouwen. Mijn personage Peter in November Man is ruwer, complexer. Het is interessant hoe hij zich staande houdt in de wereld van spionage en hoe hij omgaat met zijn meerderen." Die wereld van spionage en de bijbehorende films trekt de filmacteur, die sinds 1996 eveneens mede-bezitter van zijn eigen filmproductiebedrijf Irish Dreamtime is, dat deze film medeproduceerde. "Ik ben fan van het genre. Het is de mystiek van het individu, van wat er zichtbaar en onzichtbaar is de geheime genootschappen de geheimen van anderen. Spion zijn heeft zijn charme." Grapt: "En je komt nog eens ergens: Hong Kong London, New York..." En in dit geval Servië. Alhoewel het boek zich afspeelt in Berlijn is voor de film voor het Servië gedurende de Koude Oorlog gekozen. Simpelweg omdat het budget beperkt was. Brosnan heeft niets dan lof voor het Balkanland. "De mensen in Servië omarmden ons en wij hen. Ik was er vaker geweest; voor gedurende én na de oorlog. Ik kende het land en de mensen. Het daar opnemen geeft een bepaalde textuur aan de film. Het wordt er duisterder door." De opnames begonnen al in 2012, lang voor de verhaallijn van November Man plotseling wel realistisch bleek, met mensen die met wreedheden uit een oorlog moeten leven, wraak zweren en Russische niet al te politiek correcte hoogwaardigheidsbekleders. Een lastig onderwerp. Een thema eveneens waar we zijn uit de Oekraïne afkomstige tegenspeelster Olga Kurylenko niet naar mogen vragen, zo is ons opgedragen. Brosnan zucht empathisch als hem naar de overeenkomsten tussen de film en de werkelijkheid wordt gevraagd. "Door alles wat er nu gebeurt in Oekraïne lijkt net alsof we voorliepen met ons verhaal. We wilden het relevanter maken door het naar deze tijd te trekken maar het komt wel dichtbij plotseling. De reputatie van de mens die zich wil laten gelden. Het gaat steeds weer om dezelfde onderwerpen als religie, landsgrenzen, nucleaire oorlogen. Het is schokkend." Toch nog even terug naar James Bond. Want niet alleen komt het beroemde 007-personage vaak in de vragen van de journalisten terug Brosnan zelf schuwt het onderwerp eveneens niet. Gevraagd waarom hij niet eerder weer in de rol als spionageagent kroop antwoordt hij: "Ik zei vanochtend nog tegen mijn vrouw: ik had eerder dat wapen weer ter hand moeten nemen. Zij had het me al vaker gezegd maar ik wilde niet. Het was niet de juiste tijd. Het stak nog op een bepaalde manier, toen het gordijn voor mij als James Bond viel." Met licht sarcasme, verwijzend naar het feit dat hij in 2002 bruut werd opgevolgd door Daniël Craig, omdat Brosnan naar verluidt te oud zou zijn gevonden: "Zaken zijn zaken." Of, om de woorden van Johan Cruijff te spreken: ieder nadeel heeft zijn voordeel want hij is niet bepaald bij de pakken neer gaan zitten, met bijvoorbeeld 7 films in de afgelopen 2 jaar. En de onzekerheid die hij had toen hij in 1995 in Golden Eye als Bond aantrad voelde hij nu in ieder geval niet meer. "Toen ik Bond speelde, vroeg ik me af waar ik moest beginnen om me het karakter eigen te maken. Je hebt een bepaalde geloofwaardigheid en tongue and cheek nodig om hem te spelen. En nét toen ik dacht het onder de knie te hebben, werd de deur voor me dichtgedaan. Echter het was oké. Wat je niet doodt, maakt je sterker. Bond kwam op een dramatische manier in mijn leven en verdween al evenzo dramatisch." En dat hij dan altijd vergeleken blijft worden met dat ene personage, dat hoort erbij. "Dat is het spel. Wanneer je daar niet tegen kan, speel je niet erg lang mee. James Bond is voor mij een kado niets dan dankbaarheid daarvoor. Zonder James Bond was er geen November Man geweest."

bron: Metro
terug